آيا تا به‌حال کنجکاو شده ايد اين اعداد و ارقامي که در انتهای ظروف پلاستيکي که به عنوان فود گریدحک شده چه هستند؟ پلاستيک ها با توجه به نوعشان به 7 گروه تقسيم بندي مي شوند. با اين شناخت پلاستيک هاي قابل بازيافت، خطرناک ، کم خطر و … قابل شناسايي خواهند بود.
شماره 1: PETE يا PET که همان بطري هاي آب معدني است که نسبتا بي خطرند اما بدليل نفوذ باکتري ها به درون بطري بهتر است آنها را استفاده مجدد نکنيد.
شماره2: HDPE يا پلي اتيلن متراکم. پلاستيک بي خطري وکدر رنگ است . ظروف مايع ظرفشويي و ساير مواد شستشو از اين قبيل پلاستيک ها هستند و براي بازيافت ظروف مناسبي هستند.
شماره3: PVC که معمولا لوله ها از اين جنس اند و همچنين مواد اوليه پلاستيک هايي که روي ظروف غذا سیل میشوند و بطري هاي روغن مايع ،اين گونه از پلاستيک به هيچ وجه نبايد نزديک حرارت در هنگام پخت غذا شوند، چراکه گرما باعث آزاد شدن مواد شيميايي درون PVC شده و به درون مواد غذايي در حال پخت نفوذ مي کند که باعث اختلالات هورموني مي شوند پس تا جايي که مي توانيد از استفاده ي ظروف با اين جنس خودداري کنيد . هرگز مواد را با پلاستيک در مايکروويو نگذاريد .
شماره 4: LDPE يا پلي اتيلن با تراکم کم. همان کيسه هاي نايلوني خريد، اين کيسه ها بي خطرند اما متاسفانه معمولا غير قابل بازيافت هستند.
شماره 5: PP يا پلي پروپيلن . ظرف ماست و ظروف مشابه که دهانه گشادي دارند. همچنين ني نوشيدني ها،بي خطرند و به راحتي بازيافت مي شوند.
شماره 6:PS يا پلي استيرن ها.در اين ظروف مواد سمي بالقوه وجود دارد بويژه هنگام گرم شدن ، تا جايي که مي شود از اين ظروف استفاده نکنيد. بيشتر مواقع غير قابل بازيافتند.
شماره 7: pc همان گزينه معروف ساير موارد. از کيس کامپيوتر و iPod گرفته تا ظروف غذا. استفاده از اين جنس پلاستيک بويژه براي غذا هميشه آخرين گزينه تان باشد و اين شماره 7 هم معمولا غير قابل بازيافت است.